Mijlpalen Columns by Monica - Afgelopen weekend hadden we weer een mijlpaal… Na het eerste lachje, eerste hapje vast voedsel, eerste woordje, eerste verjaardag (en tweede ook), eerste stapje en het eerste dagje peuterspeelzaal is er nu: Eerste keer op het potje! In het warme zomerzonnetje liep mijn meisje naakt door de tuin. Lekker spetteren in het zwembadje, onder de parasol, en lekker springen op de trampoline. Natuurlijk gepaard met bekers vol drinken zodat dat tengere lijfje niet uit zou drogen. Het potje stond er voorheen meer voor de sier of om “mama na te doen” als ik zelf op de wc zat, inclusief het afvegen van de luier met een wc-papiertje. Nu had ik hem buiten gezet en af en toe herhaald dat ze daarop moest plassen voordat ze de trampoline op ging. Ze zat lekker te spetteren in het zwembadje en ineens zag ze het licht! Vastberaden stapte ze eruit en ging op het potje zitten. Met één oog op m’n boekje en de andere op haar gericht, hoor ik tot mijn verrassing echt wat kletteren! Met een grote lach staat ze op en wijst ze in het potje. En ja hoor, er zat echt wat in! Niet zo’n beetje ook! Trots als ik ben, sta ik te springen en te dansen en natuurlijk ondertussen mijn grote meid de hemel in te prijzen! Ze vond het allemaal maar raar dat ik zo deed, maar ze kon er wel om lachen. Dit scenario heeft zich die middag nog zo’n zes keer herhaald. De dag erna was het potje niet in the picture! Ze zat er soms wel op, maar er gebeurde niks. Enigszins teleurgesteld legde ik haar ’s avonds op bed. Het ging zo goed de dag ervoor, waarom dan vandaag helemaal niet?! Terwijl ik zelf later ligt te draaien van de warmte in m’n bed, kom ik tot de conclusie dat ik misschien teveel verwacht ineens van mijn nog maar 2,5 jaar jonge kind. Rome is toch ook zeker niet in één dag gebouwd?! Weer een dag verder stond het potje weer fier te glinsteren in het zonnetje. Wachtend tot er weer wat mee zou gebeuren. Eerst werd het volkomen genegeerd, net als de dag ervoor. Totdat ik, verdiept in m’n boekje, word opgeschrikt door stiefzoon die hard roept dat Delilah heeft gepoept! Met tegenzin sta ik op om water en doekjes te gaan pakken om de productie van de tegels te gaan schrapen, maar nee hoor, het zit in het potje!! Weer ik sta ik te zingen en te dansen, dit keer waarschijnlijk zo raar dat zelfs stiefzoon me aankijkt of ik geen zonnesteek heb opgelopen… Het is nu zover dat ze zelf aangeeft haar luier niet meer aan te willen en er zijn ook nog geen “ongelukjes” gebeurd. In vier dagen tijd is, in mijn ogen, m’n kleine meid ineens weer een stuk groter geworden. Nog even en ze draagt helemaal geen luiers meer… Met een diepe zucht bedenk ik me dat ik zo trots ben, maar ook bang… Het gaat allemaal zo snel. Gister lag ze nog in mijn armen als een klein minimensje, dat net op de wereld is gekomen.. voor je het weet zijn haar vriendinnetjes belangrijker en gaat ze de deur uit…. Nog niet aan denken… Op dit moment kan ik alleen maar voor de zoveelste keer trots zijn op een mijlpaal. Trots op mijn geweldige kind! Share on Facebook Share Share on TwitterTweet Share on Pinterest Share Share on LinkedIn Share Share on Digg Share
Wat knap zeg! Dat heeft ze wel snel door. Bij sommige kinderen duurd het weken. Ook voor jou is het alleen maar goed, dat zul je vast ook aan je portemonee merken Hopelijk houdt ze het vol, en is ze binnen enkele weken/maanden geheel zindelijk. Maar hoe zit het met ’s avond? Slaapt ze gewoon nog met luier om? Ik ben aan het kijken om met mijn dochtertje van 2 te gaan oefenen. Wij zijn een tijdje geleden begonnen dat dochtertje-lief zelf moet aangeven als ze gepoept heeft, en dat doet ze goed. Nu willen we gaan oefenen dat ze aangeeft dat ze moet poepen En de volgende stap is dus dat ze op de potje gaat. Ben ook erg benieuwd hoe zij het gaat vinden 🙂
ja ’s avond heeft ze een luier om… Ze heeft hem alleen niet om als wel overdags thuis zijn of bij m’n vriend thuis. Als we weg moeten krijgt ze er 1 om. probeer wel zo veel mogelijk bij anderen thuis haar te stimuleren om op de wc te gaan, maar dat vind ze nog niet zo leuk. Ik heb met haar geen speciale aanpak gedaan ofzo. Gewoon potje neergezet en steeds weer vertellen dat ze daarop kan plassen en poepen. Ze ging er ook steeds met luier op als ik op de wc zat, dus toen ze doorhad waar het voor was hebben we het maar eens geprobeerd zonder luier.. en dit is het resultaat! hahah
Lyanne die doet zo nu en dan ook een verdwaald plasje op het potje en snapt met haar 1,5 jaar dus ook waar hij voor is. Ze is erg gefasineerd als mama op de wc zit en wil daarna zelf ook. Dus luier uit en zitten. Ik denk dat onze kontkrummel misschien voor haar 2e zindelijk is. Ik stimuleer haar niet want van mij hoeft het nog niet zo hoor. Als ik zie wat ze drinkt en dan bedenk hoeveel overvolle luiers ze per dag produceert en dat al die plasjes dan ook echt op de wc moeten dan blijven we lopen. Maar goed ze geeft goed aan al een aantal weken als ze bah heeft gedaan en wil nu zo snel als er een plasje in de luier zit eigenlijk al een ander aan want het is dan ook bah. We zien wel….. Goed van je meissie hoor, dat ze het dan zo van de ene op de andere dag doorheeft he! Ze moeten er echt klaar voor zijn en zo te lezen zet ze een hele grote stap in de goede richting!
