Hoe trots kan je als moeder zijn op je kind…
In het begin, als je kind voor het eerst lacht, rollen de tranen over je wangen van geluk! Dan kunnen ze ineens omrollen en zitten. Het eerste woordje, dat zal je nooit vergeten… de eerste stapjes…
Allemaal kleine grote dingen, die eigenlijk zo gewoon zijn als volwassene, moet jouw kleine guppie nog allemaal leren… ieder dingetje voelt als een mijlpaal en bij iedere mijlpaal vind dat ene traantje weer z’n weg naar je oog, waarnaar het zijn trots toont door gracieus over je wang te glijden…
Iedere moeder weet het en iedere moeder voelt het…
Je kunt je er niet op voorbereiden, het overkomt je… Het liefst schreeuw je het van de daken, ook al is het eigenlijk iets “gewoons”…
 
Trotsheid is er in verschillende rangen:
Je kunt trots zijn omdat je iets afgemaakt heb waar je al lange tijd aan bezig bent geweest, een werkproject, een knutselwerkje of eindelijk die ene muur geverfd waardoor je huis nu echt af is!
Je kunt ook trots zijn omdat jouw favoriete persoon bij dat ene programma eindelijk heeft gewonnen…
Trots zijn op voetbalclub als ze een cup winnen of trots zijn op je afkomst. Trots op Nederland, omdat wij als 1 van de kleinste landen ter wereld, toch heel goed op de kaart staan.
Bijna iedereen is ook trots op hun ouders, dat ze jou bijvoorbeeld (op welke manier dan ook) toch door die pubertijd gesleept hebben en gemaakt hebben tot wie je nu bent, of “alleen maar” omdat het ze is gelukt te stoppen met roken, zelfs na 60 jaar zware shag!
Allemaal dingen waar je hart van gaat gloeien….
 
Maar het meest van al toch je kind!
Het maakt niet uit hoe oud hij of zij is… in de eerste jaren met de eerste woordjes en stapjes, of later als ze met een op school zelf gefabriceerd, stenen gedrocht aankomen op moederdag, wat later een sieradendoosje blijkt te zijn. De eerste keer dat je dochter vol zenuwen en rode wangen haar vriendje aan je voor komt stellen, of wanneer ze met haar hardverdiende schooldiploma thuis komt.
Of nog later wanneer ze op zichzelf gaan wonen en je met pijn in je hart haar los moet laten. En wanneer ze zelf moeder word…
Hoe hobbelig de weg ook kan zijn en hoe diep de kuilen…. Wat het meest in je hart en gedachten blijft hangen, zullen altijd de momenten zijn waar jij als moeder het meest trots op bent..
En dat is je kind!!