Onze eerste pakjesdag Columns by Julia - En toen was het zo ver. De eerste echte keer sinterklaas vieren met mijn dochter (bijna 3) en nichtje (3,5). Ter voorbereiding zijn er verhaaltjes verteld, liedjes gezongen en schoenen (natuurlijk wilde mijn dochter haar klompje zetten) klaar zetten met een bakje water voor het paardje. Geen wortel? nope, kan mij herinneren dat mijn moeder vroeger een grote winterpeen had die dan bij de schoen kon. Maar ja, ik was ook niet onnozel en herkende na dag 3 de peen…’Hee mam, deze is precies hetzelfde als die van gister”, kortom om dit te voorkomen een bakje water. En ja natuurlijk ben ik die ook al een keer vergeten te legen. Gelukkig had de kat het bakje enthousiast leeg gedronken.pff Nadeel van alles voor het eerst doen met de kids is dat ze er helemaal niks van snappen. Het begint al op 11 november wanneer we hier Sint Maarten vieren. Er worden lampionnen gemaakt en liedjes ingestudeerd. Vervolgens ga je langs de deuren om binnen 10 minuten al natgeregend te zijn tot je ondergoed, je een lampion steeds langs je jas krijgt die zo zeiknat is dat je onder de verf zit maar toch, even een paar huisjes en je hebt lekkere snoepjes. Snappen de kids er iets van? Nope, nichtje zingt nog wel enthousiast maar dochter staat apatisch de mensen aan te staren bij de deuren maar ach hoort er ook bij. Maar ja, dan hebben ze zo hard zitten te studeren op het liedje dat dat er in blijft zitten en tja al die heiligen…..Kortom er wordt ook zeer enthousiast bij de schoen Sint maarten Sint maarten de koeien hebben staarten gezongen. Ach laat het maar lekker. Vooral omdat ze nog altijd het liedje eindigt met ‘daahaar komt de Tinus aan’ ipv “Daar komt Sint Martinus aan’. Het blijft grappig. Maar oke, teruggekomen op pakjesdag. Mijn vader en ik zetten de pakjes stiekem voor de voordeur, bellen aan en rennen weer via de achterdeur naar binnen. We zien daar twee meiden voor de deur staan die stomverbaasd naar alle cadeautjes gluren. Ze waren heel moe……..nou toen niet meer. Helemaal hyper stonden ze bij de deur te stuiteren om alles vervolgens met een rotgang naar binnen te sleuren. Niet alles werd keurig eerst neergezet, nee, de mooiste papiertjes werden meteen van pakjes afgescheurd, beetje jammer dat dat nou net niet hun cadeautjes waren maar ze wilden de usb stick zonder problemen afgeven. We hebben het zuinig aan gedaan dit jaar dus niet teveel voor iedereen maar dan nog. Met het tempo dat de dames losgingen waren we werkelijk waar in een uur door alle cadeautjes voor 8 mensen heen. Alles werd met sneltempo uit de zakken gehaald en er werd gretig geholpen met uitpakken. Na het uur lag de hele kamer bezaaid met papier, plastic en andere toestanden. We hebben naderhand alles van iedereen maar even rustig bekeken want hadden geen idee wie wat allemaal had gekregen zo snel ging het. Bekaf waren we aan het eind van het verhaal maar wat hebben we verschrikkelijk gelachen. Dochterlief ziet vandaag ook pas wat ze allemaal gekregen heeft. Het was een succes onze eerste pakjesdag. Dat er nog maar veel mogen komen. Share on Facebook Share Share on TwitterTweet Share on Pinterest Share Share on LinkedIn Share Share on Digg Share
Hier hebben wij ook hetzelfde gedaan. Papa via de tuin naar de voordeur om vervolgens heel hard aan de deur te bonken. Toen de kids de deur open deden was voor hun de zak van sinterklaas gevuld met kado’s. Het was voor papa wel uitkijken dat de kids hem niet zouden betrappen. Ook hier hebben de kids geen moeite gedaan om even te kijken welke naam op de kado’s staan vermeld. Gewoon een kado pakken en uitpakkenmaar! Het was erg gezellig maar ben ook wel weer blij dat het achter de rug is. Nu nog kerst en dan kunnen we weer rustig aan doen 🙂
Niet normaal meer hoe sommige mensen uitpakken op zo’n avond. Kinderen worden overladen met (dure) kado’s. Terwijl wij hier onze kinderen verwennen, met spullen dat zij niet eens echt nodig hebben, lijden aan de ander kant van de wereld kinderen honger. Er zijn zelfs in onze eigen kikkerlandje gezinnen die helaas door financiele redenen geen sinterklaas konden vieren Ik vind het zo jammer dat met de feestdagen steeds meer de nadruk op kadootjes wordt gelegd. Bedrijven grijpen hun kansen om onze kinderen te beinvloeiden met al hun zogenaamde ‘super’ speelgoederen. Ik zie om me heen ouders die schulden maken om hun kinderen te voorzien van de ‘laatste trends speelgoed. Dat is toch niet normaal meer. Hebben onze kids werkelijk al deze speelgoederen nodig? Met de feestdagen draait het toch om gezelligheid en samenzijn En het lekkere eten? Erg jammer dat het steeds meer om de kado’s draait. Vroeger waren wij blij met 1 kado, nu is het bijna niet eens meer te doen om je kindje maar 1 kado te geven