Een heel breed begrip, dat opvoeden.

De een doet het met veel geduld, de ander met wat minder. De volgende is erg vrij, terwijl de ander strenge regels heeft. Iedereen zoekt zijn middenweg, zoeken naar voor wat in jouw ogen het beste is.
Het is moeilijk en op iedereen is wel wat aan te merken. Niemand doet het perfect! Dat kan ook helemaal niet! Zoals Yvonne van der Wal (andere columniste hier) al zegt: Er bestaan geen Supermoms en Superdads (en al helemaal geen supernannys).
Iedereen doet zijn eigen ding, op z’n eigen manier, en hoopt dat dat het beste is.

Je kijkt naar anderen hoe zij het doen en probeert de goede dingen over te nemen, maar dat werkt natuurlijk niet altijd. Ieder kind is anders.
Delilah is momenteel flink aan het peuterpuberen en ik kan de goede manier van ‘ermee omgaan’ maar moeilijk vinden. Het heeft geen nut om je stem te verheffen als ze zit te gillen, maar toch doe je het. Een corrigerende tik is fout, maar toch doe je het. Rustig blijven en praten is de sleutel als je kind weer eens wat doet waarvan ze weet dat het niet mag, maar toch doe je het niet.
Na eindeloos proberen is het moeilijk om je frustratie niet te uitten en dan ga je in de fout.
Je weet dat het allemaal ‘volgens de regels’ niet goed is, maar als het werkt? Rustig praten werkt niet bij haar, dan zit ze met haar gedachten alweer ergens anders. Ze is ook nog zo klein. Te klein om het allemaal echt te begrijpen. Toch is het belangrijk om de basis nu te leggen, want daar pluk je later de vruchten van (zeggen ze).
Ik ben zo benieuwd, en om eerlijk te zeggen erg bang, hoe ze het in haar echte pubertijd eraf gaat brengen. Want als ik haar nu al zo bezig zie met haar 1,5 jaar? pfffff.

Opvoeden is de moeilijkste ‘baan’ dat er is.
Iets dat nu goed lijkt, kan in een later stadium juist tegen gaan werken. Je weet niet vaak van te voren of je het goed aangepakt hebt, dat blijkt pas weken, maanden of misschien wel jaren later! Ik denk dat je pas tevreden kan zijn als je kind zelf kinderen krijgt. Als je ziet dat ze goed functioneren in de maatschappij, een goed sociaal leven en misschien zelf een leuk gezin hebben.
In de tussentijd blijven we allemaal aanmodderen, in de hoop dat alles uiteindelijk goed komt!

Geschreven door: Monica