Op het fietspad van de buitenwijk waar wij in Groningen wonen naar Martins werk vallen de paaltjes me voor het eerst op. Om de plusminus vijftig meter staan ze in de groenstroken aan weerszijden van het fietspad. Ze zijn van glimmend hout en hebben een afbeelding van een hondje erop en de woorden: “Uitlaatzone. Geen opruimplicht.” Opeens doemen ze overal op, als ochtenderecties: elke dag zie ik meer glanzende palen. Dat verbaast me. Natuurlijk, ik snap het wel, wettelijk gezien horen hondenbezitters de producten van hun dieren op te ruimen, maar heb je het ze weleens zien doen? Ja? Nu, dan heb je denk ik net die ene eigenaar in heel Nederland te pakken die wél netjes met een schepje en een zakje achter zijn beste vriend aanloopt. Mijn ervaringen zijn anders. Even verderop is bij ons een grote vijver, met aan één kant een brede stoep. Mijn gezin komt er regelmatig, want het is een mooie plek om te wandelen. Helaas vinden hondeneigenaren dat ook, waardoor we er nogal eens struikelen over de hondenpoep. Terwijl er bij deze stoep borden staan dat honden er níet mogen poepen! Aangezien dat de eigenaren dus niet tegenhoudt, waag ik het te betwijfelen dat ze speciaal naar plekken zullen gaan waar hun honden wél mogen poepen.

Onlangs ging ik met mijn gezin naar een speeltuin in de buurt. Ik ontdekte een dikke drol en vroeg me af welke gek zijn hond uitliet in die speeltuin. Al snel ontdekte ik er nog één, en nog één, en … De drollen zagen er niet uit als hondenpoep en het begon tot me door te dringen dat het om schapendrollen ging. In onze buurt hebben we namelijk goedkope levende grasmaaiers. Een herder plaatst hekken langs plaatsen waar gras groeit en brengt er schapen heen. Als ze het gras hebben opgegeten, worden ze naar de volgende plek gebracht. Ook voor het dijkje achter ons huis worden ze ingezet. Ik vind dat leuk en gezellig, het geeft me het gevoel dat ik op het platteland woon.

Schapendrollen in een speeltuin echter geven me volstrekt geen gezellig gevoel! Ook hondendrollen niet, want dat ik eerst dacht dat het om hondenpoep ging, komt door eerdere ervaringen in speeltuinen. Zelfs daar laten hondeneigenaren zich door “verboden voor honden”-bordjes niet tegenhouden. Of eigenlijk hun honden niet.

In Amsterdam schijnen agenten boetes uit te delen aan mensen die “hun” hondenpoep niet opruimen. Dat verbaast me niets, want in onze hoofdstad hebben veel mensen schijt aan alles. Toen ik tiener was, had mijn moeder een vriend die in Amsterdam woonde en erg trots was, omdat zijn straat de prijs gekregen had voor schoonste straat van de stad. Mijn moeder en ik moesten daar om lachen; wij woonden in Dokkum, waar het normáál is dat de straten schoon zijn. In een stad die zulke prijzen nodig heeft, is het logisch dat er boetes worden uitgedeeld aan mensen die de straten (laten) bevuilen.

Dat klinkt nu misschien alsof ik het stom vind, dat er boetes worden uitgedeeld, maar het tegendeel is waar; laat ze in heel Nederland boetes uitdelen aan hondeneigenaren die hun beesten laten poepen op plaatsen waar dat niet hoort, zonder het op te ruimen. Plaats meer uitlaatzonepalen, waar hondenbezitters naartoe kunnen gaan die hun handen niet vuil willen maken. Misschien dat ze dat wél gaan doen, als het ze anders geld kost. De “verboden voor honden”-bordjes worden daardoor overbodig, want voor alle plekken die geen uitlaatzone zijn geldt dan een opruimplicht. Het geld dat binnenkomt door mensen die toch te beroerd zijn om naar een hondenuitlaatzone te rijden of de poep op te ruimen, kan dan uitgegeven worden aan niet-levende grasmaaiers voor speelplaatsen.

Het lijkt mij een goede oplossing, maar ja, ik heb niets te zeggen over het poepbeleid in onze stad. Ik eindig alleen maar in de shit.