Zoals bij zoveel moeders en gelukkig ook steeds meer vaders, zijn de kinderen het belangrijkste in mijn leven. Ik doe er, binnen bepaalde grenzen, zoveel mogelijk aan om ze een leuke kindertijd te geven. En dan bedoel ik niet op materieel vlak, maar vooral ook sociaal en emotioneel. Niet dat ik de hele dag met ze bezig ben, integendeel, ik heb ook wel eens tijd voor mezelf nodig, en die neem ik ook! Maar ik let er altijd op dat ik ze iedere dag een portie aandacht en liefde geef, en zo mogelijk in het weekend iets leuks met ze doe. Dat varieert van naar de dierentuin gaan tot aan de eettafel een spelletje doen of een cake bakken: alles vinden ze leuk!

Zo ook dus met kinderfeestjes: we proberen, weer binnen bepaalde grenzen, zoveel mogelijk aan hun wensen tegemoet te komen. We hebben geen breed budget, zoals je steeds meer ziet om je heen: het kan soms niet gek genoeg! Maar gelukkig zijn onze kinderen ook tevreden met een middagje zwembad, ballenbak of gewoon een feestje in de grote gemeentespeeltuin hier verderop.
Vorig jaar had mijn oudste een speciale wens: ze wilde graag met haar vrienden/vriendinnen gaan schaatsen. Ze is eind september jarig, en de schaatsbanen gaan in oktober weer open. Zo gezegd, zo gedaan: het was gezellig. Hoewel we helemaal moesten uitwijken naar een andere provincie: die bij ons was die dag wel open, maar omdat het de eerste dag van het seizoen was, hadden ze een besloten feest. Lekker dan! Maar goed, overal zijn oplossingen voor en we laten ons niet zo gauw uit het veld slaan…

Dit jaar wist ze het ook al lang van te voren: Ze werd 10 en volgens haar hoorde hier toch echt een slaapfeestje bij! Poeh, daar hebben we wel een tijdje over moeten nadenken. Een vriendin van haar had het ook al gedaan en dat was natuurlijk heel gezellig geweest.
We besloten de gok maar te wagen: maar dan wel met uiterlijk 5 kinderen erbij. Dat vonden we eigenlijk wel mooi, dat zou dan ook nog op zolder passen en dan is de drukte nog te overzien (hoopten we dan). We slapen zelf op zolder, dus stonden ons bed af: en we hadden ook nog 2 opblaasbedden en een inklapbed. Kussens en beddengoed genoeg, dus we zouden het wel gaan redden. Bleef nog een klein probleempje over: onze jongste. Maar die had zelf al geregeld dat ze die nacht naar haar tante zou gaan om te logeren…..
Zo gezegd, zo gedaan. Het ‘spul’ kwam om 19.00 uur aanzetten, dat had ik expres zo gedaan: geen gedoe met avondeten. Tenslotte bleven ze al zó lang! Van te voren hadden we de zolder grotendeels klaargemaakt: de bedden nog even gestapeld zodat ze een hoop ruimte zouden hebben om te dansen! Mijn man had nog een versterker en muziek was zo geregeld: lampionnetjes opgehangen en een briefje bij onze buren in de bus om te waarschuwen voor eventueel geluidsoverlast. Niet dat we ze helemaal uit hun dak zouden laten gaan hoor, maar toch, normaal horen ze ons nooit. En disco is nu eenmaal een beetje harder!
Beneden was de huiskamer omgetoverd tot bioscoop: toevallig hadden we net een grote TV gekocht en de film van Harry Potter stond al klaar. Het moest wel een beetje spannend, vond mijn dochter! De zelfmaakpopcorn stond klaar en natuurlijk hadden we ook al een hele berg chips gekocht…
Mijn plan was als ze binnenkwamen, om eerst even wat te gaan drinken, taart erbij en cadeaus uitpakken. Nou, dat ging mooi niet door, de meute stroomde meteen door naar zolder, waar ze zouden gaan slapen en feesten! OK, prima, laat ze maar even een uurtje springen en dansen…
Inderdaad, na een goeie 3 kwartier kwamen ze, moe en bezweet, naar beneden met een flinke dorst. Tijd voor de cadeaus dus…
Ze zijn rustig film gaan kijken, ondertussen was het buiten lekker donker dus de kaarsjes gingen aan. En de popcorn ging er goed in! Daar zaten ze, met zijn vijven op de bank, heerlijk om te zien hoe ze met elkaar omgaan. Ondanks dat de beste vriendin van mijn dochter niet op school zit bij de rest, werd ze meteen overal bij betrokken en paste ze er precies bij.
Vervolgens kwamen natuurlijk de bakken chips tevoorschijn, en ze zaten relaxed en ingespannen te kijken. Ook vader, die vond het minstens net zo leuk! Moeder zorgde wel voor het natje en het droogje op zijn tijd.
Na afloop van de film hadden we bedacht een avondwandeling met ze te maken: we hadden van te voren cadeautjes gekocht (je weet wel, om uit te delen): het was een dingetje aan een katapult met een lichtje, dat je de lucht in moest schieten en dan langzaam naar beneden komt. Prachtig in het donker! Dus toog mijn man met de kids naar het verderop gelegen natuurgebied. Ook dit was een groot succes, ze vonden het hartstikke leuk! Wel mazzel met het weer natuurlijk, dit vond afgelopen weekend plaats, beter dan de zomer…
Enfin, bij thuiskomst toch nog even de disco aangezet, en om een uur of 1 ’s nachts vonden wij het wel welletjes en moesten ze rustiger aan doen. Pyjama’s aan, en mijn echtgenoot kwam op het lumineuze idee om een CD met luisterverhalen op te zetten, die bij mijn jongste meisje in de kamer liggen. Daar werden ze inderdaad een stuk rustiger van! Ik had het niet verwacht, maar ze gingen liggen luisteren. Rond half 2 ging ik zelf slapen (in het bed van mijn dochter dus!) en rond 2 uur was het stil. Mijn man waagde het ook om te gaan slapen (in het bed van mijn andere dochter, haha, gezellig!) en toen ik de volgende ochtend om half 7 wakker werd, was het nog volkomen stil in huis! Er was in de nacht niemand uit geweest, wakker geworden, dus dat viel ontzettend mee. Ze hadden minstens 5 uur, maar misschien zelfs wel 6 uur geslapen! Boven verwachting goed…
Om 8.00 uur hoorde ik het eerste geluid: toen was het binnen 3 minuten ook helemaal over met de rust. We hebben ze lekker een uurtje laten spelen en klooien, daarna hebben we uitgebreid ontbeten (met allerlei luxe broodjes e.d.) en toen was het alweer 11.00 uur! De tijd om ze naar huis te brengen…..
We kennen de kinderen al een paar jaar, het zijn heerlijke kids. Natuurlijk zijn ze druk (vooral met één uitschieter) maar wel altijd beleefd en aanspreekbaar op hun gedrag. Ik vind dat mijn dochter een stel leuke kinderen om zich heen heeft verzameld, daar ben ik als moeder dan wel weer blij om: je hebt het niet altijd voor het zeggen! Blijkbaar voelt ze zich aangetrokken en op haar gemak bij dit stel, en we hebben dan ook ontzettend gelachen! Natuurlijk: ze knoeiden dat het een lieve lust was, ze schreeuwden, sprongen, waren druk en uitgelaten, maar allemaal op een normale manier, zonder ruzie of rare uitspattingen.
Moet ik erbij zeggen dat we alles waarvan we het erg zouden vinden als het stuk zou gaan, alvast aan de kant hadden gezet: tja, ik wil ze niet de hele tijd moeten waarschuwen. Of lopen balen omdat het niet gaat zoals ik wil. Of dus iets stuk gaat.
Nee, het viel ons allemaal reuze mee en we vonden het nog gezellig ook! Het enige glas dat om is gevallen, was nog de ‘schuld’ van papa…….