Lees hier deel 1

Het is nu zes jaar geleden dat ik met Vic een samenlevingstest had uitgevoerd. Ik had met Victor gevreeën en ik wilde weten aan wie het lag dat het al jaren duurde om zwanger te worden. De gynaecoloog had slecht nieuws, er waren alleen maar dode zaadcellen gevonden. Victor was en is nog steeds onvruchtbaar. Er was helaas niets aan te doen.

Ik had al gauw een plan; ik kocht een ovulatietest, en checkte mijn eisprong. Toen die dag was aangebroken, zei ik tegen Victor dat ik met een collega had afgesproken. Terwijl ik me heel mooi maakte en sexy aankleedde. Ik reed in onze Audi A3 naar de stad en parkeerde de auto net buiten het centrum. Op mijn hoogste pumps liep ik enigszins wankel naar een kroeg voor vrijgezellen, en ging aan de bar zitten met mijn korte rok en zwarte panty’s. Ik keek wat schuchter om me heen, en zag de begerige blikken over mijn lijf gaan. Ik was sexy en dat vonden zij ook. Eerlijk gezegd had ik het voor het kiezen hier. Veel mannen waren alleen, sommige met zijn tweeën. Er waren nog wel wat vrouwen maar die waren rond de vijftig. Ik viel hier wel op met mijn eenendertig jaren. Al gauw viel mijn oog op een jonge stoere vent met blonde krullen. Hij zag er goed en gespierd uit. Hij had mij ook al in de gaten en we keken elkaar indringend aan, hij kwam direct op me af en vroeg of de kruk naast mij vrij was. Ik knikte bevestigend.
Hij rook lekker en was groot, hij zag er sterk uit. We raakten in gesprek, waarop duidelijk werd dat hij er geen doekjes om heen wilde winden, hij wilde mij, zo snel mogelijk. Hij vroeg of hij met me mee naar huis kon, bij hem kon het niet want zijn vriendin was zwanger en zat thuis. Ik zei hem dat mijn vriend thuis was, maar dat mijn auto dichtbij stond. Hij vond het best en we liepen samen naar de parkeerplaats. Liefde kan ik dit niet noemen, het enige wat ik wilde was een kind, en op dat moment had ik mijn eisprong. Victor mocht hier niks van weten. Hoe erg zou hij het vinden als hij wist dat hij onvruchtbaar was, en dat we daardoor, van ons samen geen kind konden krijgen?

Ik liep door de koude sneeuw, een rilling trok in mijn nek, en wat als Victor het zou weten, dan was hij toch nog altijd de vader van Melissa. Victor heeft zich nooit afgevraagd waarom het zolang duurde voor ik zwanger raakte, of naar de oorzaak gezocht. Hij nam gewoon aan dat de baby zijn kind was, en eigenlijk is dat ook zo want hij is de perfecte vader voor haar.

De blonde adonis en ik namen afscheid, hij bedankte me nog, ik inwendig hem, hopende dat ik zwanger zou raken van deze intieme daad. Twee weken later had ik de bevestiging al; ik belde Victor op zijn werk, hij juichte van geluk. Toen hij thuiskwam had hij een enorme bos rozen bij zich en een fles champagne. Daar heb ik een half glaasje van gedronken. Victor was door het dolle heen, ik ook en ik gunde het hem zo. Ik wist toen al dat hij een goede vader zou zijn, dat is nu overduidelijk. Onze Melissa is zijn alles. Ik denk niet dat ik het hem vertel, het zou een hoop kapot maken. Ons huwelijksgeluk en het vertrouwen tussen Vic en mij zou voorgoed kapot zijn, en ons heerlijke gezin zou uit elkaar gerukt worden. Nee, dit plan was uit nood geboren, zodat onze Melissa geboren kon worden, als ons kindje. Dit moet niet tussen ons in komen staan.
Ik voelde niets meer van de kou buiten. De sneeuwvlokjes dwarrelden om me heen, mijn sjaal was nat van al de sneeuw die erop was gevallen. Mijn gezin is me heilig, en voor mij is Victor de vader van mijn kind. Zo is het altijd al geweest, en zo zal het altijd blijven.