Te dik? Columns by Monica - Ben ik te dik of valt het eigenlijk best wel mee?! Dat is een vraag die ik me de laatste tijd regelmatig afvraag… Oké… ik heb wat overtollige kilootjes, vooral rond buik, heupen en dijen, maar is dat nou echt zo erg? Een maand of twee geleden vroeg een moeder op de peuterspeelzaal van m’n dochter of ik zwanger ben.. Op het moment best grappig om het schaamrood op haar kaken te zien staan nadat ik hard begon te lachen en het ontkende. Eenmaal thuis voor de spiegel zie ik dat ik toch best een flinke buik heb gekregen… Niet zo’n flubberbuikje zoals ik verwacht had te hebben na de zwangerschap (die 2 van mijn zussen dus ook hebben), maar een strakke, bolle buik… die inderdaad wel op een zwangerschapsbuik lijkt… Zwanger zijn was al zo goed als uitgesloten, aangezien ik geen periode heb overgeslagen, geen kwaaltjes heb en toevallig 2 maanden eerder twee testen had gedaan omdat het wat langer uitbleef… Misschien toch maar eens een keer wat buikspieroefeningen gaan doen… Natuurlijk was dat alleen maar een voornemen en kwam er niks van terecht.. Na het verhaal verteld te hebben aan een paar familieleden toch maar eens een dieet geprobeerd… Dat is dus helemaal niks voor mij! Hoofdpijnen, buikpijnen, moe en lusteloos zijn… bah! Dus dat was ook weer van de baan… Ik had er een tijd niet aan gedacht, totdat ik bij de bushalte stond met m’n kleine meid en gezellig stond te kletsen met een vrouw die eveneens stond te wachten. Zij vroeg mij ineens wanneer ik mijn tweede verwachtte… Dit keer lachte weer ontkennend, maar nu zelf met rode wangen.. Is het dan echt zo erg? Het eerste jaar gooide ik het nog op “ontzwangeren”, maar dat excuus kan je na 2,5 jaar niet meer gebruiken natuurlijk… M’n vriend meld het ook nog regelmatig als ik een wat strakker truitje of jurkje aanheb… Werd er ondertussen behoorlijk moe van… IK BEN NIET DIK!! En so what als ik dat wel zou zijn?! Veranderd dat wat aan wie ik ben? Ik heb nu maling aan wat mensen zeggen.. heb geen behoefte om mezelf af te beulen om eruit te zien zoals men verwacht dat je eruit hoort te zien… Op m’n 15e had ik maatje 36, maar dat zal ik nu zeker nooit meer krijgen, ook al zou ik iedere dag trainen en het strengste dieet volgen… Ik ben tevreden met mijn maat 42.. jij niet? Dan kijk je maar een andere kant op! Als ik ooit zin krijg om die sit-ups te gaan doen, dan doe ik dat. Maar voor nu ben ik zo… Inclusief m’n bolle buik en dril dijen! Share on Facebook Share Share on TwitterTweet Share on Pinterest Share Share on LinkedIn Share Share on Digg Share
zelf had ik ook altijd maatje 40. En toen ik zwanger werd was het 42. Maar ondertussen wordt 44 ook wel wat krap. En ik heb er dus wel zelf last van. Maar het is ook oww zo moeilijk om al het lekkers te laten staan. Maar ik wil het er wel af hebben. Ik hou het er altijd maar op dat het komt door het borstvoeding geven dat ik vocht vasthoudt. Maar ja, nu is de borstvoeding bijna op en zou al dat vocht toch eens mijn lijf moeten verlaten. Ik ga dus voor mijzelf maar een datum zetten en gewoon echt niet meer snoepen en bezig blijven met de wii zoals ik nu doe….
De wii heb ik ook geprobeerd… na een week was de lol ervanaf… En daar zit je dan met je peperdure spel en balanceboard! hahaha Ik kan het lekkers ook gewoon niet laten staan nee… Ooit ga ik eens wat doen.. maar heb er nu gewoon geen zin in… mensen hebben me maar te nemen zoals ik ben…. Als ze die extra kilo’s niet kunnen hebben, dan zijn ze wel erg oppervlakkig.. ik ben van binnen wie ik ben, daar veranderd een extra rolletje niks aan hoor!
Tot nu toe gaat het redelijk met die Wii… Heb dan ook andere programmas dan wii fit. En dat scheelt want die zijn leuker dan die stomme spelletjes. Ach, als we maar in beweging zijn he. En zolang je lijf je zelf niet in de weg zit, of je inderdaad zon instelling heb als jij dan is het prima, en heel mooi. Had ik ook altijd. Maar als ik nu in de spiegel kijk, vindt ik toch dat ik er wat aan moet doen omdat het mezelf in de weg gaat zitten. Dus ja, dan moet ik wel he!
