Update Kledingchallenge!

Ik ben halverwege de challenge en ik kan niet anders zeggen dan dat het goed gaat. Ik heb de afgelopen drie maanden bijna geen kleding gekocht. Vorige maand heb ik een hemdje van nog geen drie euro gekocht. Een koffie-to-go is duurder! Deze maand is goed gegaan, maar ik had wel een aantal verleidingen…

Verleiding 1: ik wilde een nieuwe outfit voor mijn nieuwe baan. 1 juni ben ik begonnen als teamleider bij een nieuwe school. Een nieuwe school, een nieuwe functie. Mijn moeder kocht elk jaar nieuwe kleding voor het nieuwe schooljaar. Een traditie die ik heb voortgezet toen ik voor de klas ging staan. Elke eerste schooldag stond ik in een nieuwe outfit te stralen. Bij mijn nieuwe baan wilde ik een nieuwe outfit! Een collega van mij opperde als afscheidscadeau een kledingbon van een kledingwinkel. Ik vond het een goede oplossing. Van de ouders van de kinderen van mijn klas en van de collega’s kreeg ik een cadeaubon van een boetiek. De zaterdag voor de start van mijn nieuwe baan ging ik winkelen en ik zag niets leuks! Vreselijk. Ik had bijna iets minder leuks gekocht om toch maar iets nieuws te hebben. Uiteindelijk heb ik mijzelf kunnen inhouden. De bonnen bewaar ik nu nog even. Ik heb op het punt gestaan om in een andere winkel iets anders te kopen. Totdat ik een ‘light ball moment’ had; voor mijn nieuwe collega’s waren al mijn jurken nog nieuw! Ze kenden mij immers niet. Op mijn eerste werkdag stond ik te stralen in een oude ‘nieuwe’ jurk!

Verleiding 2: De online-sale. Ik krijg nog steeds mails van kledingwinkels. Deze maand kreeg ik een mail van Monki. Een van mijn lievelingswinkel. Eerlijk is eerlijk; ik had mijn winkelwagentje al volgeladen en zag dat ik op alles 50 procent korting had. Drie nieuwe jurken voor nog geen 50 euro. Uiteindelijk heb ik het niet gedaan.

Verleiding 3: afgelopen zondag ging ik met mijn dochter naar het winkelcentrum. Ik kon het niet laten om in de Msmode te snuffelen en daar zag ik een mosterdgele jurk. Mosterdgeel is mijn nieuwe lievelingskleur. Ik zat de jurk uitgebreid te bekijken, totdat mijn dochter zei: ‘mama, deze jurk heb je al.’ Ze had gelijk en ongelijk. Desbetreffende mosterdgele jurk had ik niet, maar ik heb wel vijf andere mosterdgele jurken. Een zesde is niet perse nodig.

Soms vind ik het wel moeilijk om niet te kopen. Ik kan het oprecht jammer vinden. Achteraf ben ik blij en als ik voor mijn uitpuilende kast sta ben ik superblij. Ik heb genoeg!

Wat ik lastiger vind is om geen kleding voor de kinderen te kopen! Vooral de meisjes hebben niets nodig. Toch heb ik mij deze maand weer laten verleiden. Ik heb weer drie matchende outfits voor de meisjes gekocht en 1 voor mijn zoon. Hierbij laat ik mij leiden door mijn ‘oude’ argumenten: het is in de aanbieding en het is zooo leuk! En stiekem denk ik ook: ze zijn maar een keer klein. Over 4 jaar is het afgelopen met het matchen van outfits! Uiteindelijk heb ik voor de outfits 60 euro betaald. Niet duur voor zeven setjes maar toch niet nodig als je hun kasten bekijkt! Voor de komende maanden wil ik daarop beter gaan letten. Alleen voor het start van het nieuwe schooljaar maak ik graag een uitzondering: dan gaat mijn dochter in het nieuw!

Tot een volgende keer!
Graciella,

Graciella is getrouwd, moeder van 3 en juf. Ze ontkent niet dat ze een gat in haar hand heeft en graag geld uitgeeft. In haar verhalen ‘Money Monday’ schrijft ze over geld en hoe zij daarmee omgaat. Iedere twee weken, op de maandag, kun je een artikel van Graciella verwachten.

Volg jij Mommyonline al op Instagram?