Hallo

Ik, ben Pamela Vermeer ben 19 jaar en de trotse mama van Danté Valkenburg geboren op 09-06-2010
Toen, ik 17 was werd ik niet meer ongesteld maar ik zocht er niks achter want nadat ik toen ik 15 was een longembolie had gehad werd ik steeds onregelmatig ongesteld door de longembolie mocht ik dus ook de pil niet meer gebruiken want de pil is een grote oorzaak voor bloedpropjes enz
Maar, na 2 weken was ik nog steeds niet ongesteld en me vriend zei dat hij dacht dat ik zwanger zou zijn hij vertelde me daar ook meteen bij dat als ik het was hij zoizo bij mij zou blijven en samen het kindje met me zou opvoeden maar ik verklaarde hem voor gek en zei dat ik dacht dat ik niet zwanger zou zijn!!
Toch kreeg ik steeds meer kwaaltjes die op een zwangerschap leken.
Dus, besloot die ochtend toch een test te halen bij kruidvat
Ik, was best zenuwachtig maar als ik het zou zijn dacht ik dan zou ik er ook voor de volle 100% voor gaan!!
Me, moeder wist dat we dachten dat ik zwanger zou zijn dus die deed samen met mij de test ze is er altijd voor me dus ik kon haar alles vertellen ik de test gedaan zoals aangegeven stond op de verpakking en binnen 10 seconden zag je al 2 streepjes ik, begon meteen te huilen waarschijnlijk van de zenuwen
Ik, meteen de papa gebelt hij was toen die tijd me achterbuurjongen en hij was vrij dus hij kwam er meteen aan
Me, moeder feliciteerde ons en de papa van Danté was ook erg blij
Maar, ik was 17 en zat dus nog op school al was dat maar 1 dag in de week de rest werkte ik, by een supermarkt achter de kassa
Toen, ik 3 maanden zwanger was kreeg ik vrijpleiting van de leerplicht ambtenaar omdat ik tog een maand later 18 werd
En, ben gewoon gaan werken omdat ik al het geld wou sparen voor me kindje!!
Toen kregen we te horen dat het een jongetje werd en we waren zo blij het maakte ons niet uit wat het werd als het maar gezond was ik, moest extra onder controlen omdat ik de longebolie had gehad dus ik liep bij verloskundige en gynacoloog!!
Bij, 27 weken kreeg ik, een bloeding en was helemaal in paniek en bang dat er wat mis zou zijn de verloskundige stuurde me toen ook door naar het ziekenhuis en ik moest daar blijven maar alles was goed GELUKKIG!!
Voor, de rest is me bevallig goed verlopen en was blij dat me vriend nog steeds bij me was!!
Op, 09-06-2010 (S’Nachts) Sliep ik, samen met me vriend en kreeg ineens hele erge buikpijn ik, dacht meteen het gaat nu gebeuren ik was totaal niet bang om te gaan bevallen ik, liet het gewoon allemaal gebeuren Dus, me vriend werd wakker van mijn gedraai en die, zei meteen het gaat gebeuren he en ik lachte en zei ja volgends mij wel!!
Ik, woonde toen nog bij me ouders in en, me vriend liep meteen met de maxi cosi naar me me moeder en zei ze, gaat bevallen en me moeder heeft toen meteen de verloskundige gebelt!!
En, ze zouden meteen mijn kant op kopen.
Toen, de verloskundige kwam had ik, 1cm en ze kon me dus nog niet naar het ziekenhuis sturen
Ik, nam toen eventjes een warme douche om de pijn wat te verzachten maar dat hielp niet echt
Hoe, dan ook ik wou zoizo bevallen zonder ruggenprik
Ik, wou alles meemaken dus ook de heftige pijn ik, kreeg er wat moois voor terug dus, vond ik de pijn niet zo erg het hoorde er eenmaal bij
Na, het douche wilde ik toch nog even proberen te liggen maar dat hield ik maar 5 min vol
Toen, ben ik weer naar beneden gegaan en vertelde me moeder en me vriend dat ik steeds meer pijn kreeg en door de pijn kon ik niet zitten, staan of liggen
Ik, kon alleen maar lopen om de pijn wat te verzchten
Me, moeder heeft toen weer de verloskundige gebelt en die kwamen binnen een kwartier toen ze er waren had ik 4 cm in 1 uur tijd had ik er dus 3 bij gekregen en de, verloskundige vertelde me toen ook dat ik naar het ziekehuis mocht en dat ik rond 12 uur s’middags wel me kindje in me armen mocht houden toen ik naar het ziekenhuis mocht was het inmiddels 8 uur s’ochtens
normaal is het ziekenhuis maar 15 min rijden maar we kwamen in de file maar omdat ik dus niet kon zitten vanwegen de pijn leek het een eeuw te duren, op een gevenen moment bijna bij het ziekenhuis zei ik tegen me moeder dat ik erge persdrang kreeg en dat het niet lang meer kon duren, Eenmaal in het ziekenhuis bood een vrouw me een rolstoel aan maar ik kon alleen lopen toen kwam ik in het ziekenhuis en bleek het zo druk te zijn met bevallingen dat mijn verloskundige een andere vrouw moest helpen dus ik kreeg een vervanger daar moest ik een uur op wachten
Toen, was me verloskundige er super aardige vrouw!! En, ze voelde en ja hoor ik had al 9,5 cm het ging heel snel dus toen prikte ze me vliezen door en had ik meteen 10 cm en mocht ik gaan persen na 10 minuuten persen was ons zoontje er
Danté Antonie Arris Valkenburg geboren om 09,33 uur en woog 3330 Gram
Ik,was dan wel 18 en jong moeder maar ik was en ben er nog steeds trost op!!
Om, 12 uur mochten we alweer naar huis samen met ons kindje
Nadat, Danté geboren was moest ik nog wel 6 weken bloed verdunner spuiten maar dat maakte me niet uit
Een, maand later viel alles op zn plek we kregen een eige huisje met 3 slaapkamers aangeboden
En, we wonen er heerlijk nu ben ik 19 en Danté bijna 1,5 en veel mensen hebben altijd een vooroordeel over tienermoeders maar ik trek me daar niets van aan ben trots op hoe we het hebben doorstaan en ook een tiener kan een kind opvoeden Danté, is de liefste en leukste dreumes allertijden hij leert snel toen hij 11 maanden was liep hij al nu rijd hij al op een loop auto en praat aan 1 stuk door haha
hij groeit goed heeft een mooi gewicht en het is een kind om van te genieten
Dit verhaal is misschien wel lang maar zeker de moeite waard
Hou ook super veel van inmiddels me verloofde en ons zoontje!!

Ben je ontroerd door dit verhaal? Geef je stem door een reactie achter te laten.