Waarom 2013 voor mij een bijzonder jaar was? Misschien omdat ik opnieuw tante werd van een heel bijzonder klein meisje? Of omdat ik met mijn kleine man zijn baby jaar afsloot en hij dit jaar ging lopen en de oren van ons hoofd kletst. Of omdat mijn eigen kleine meisje ineens zo groot en wijs is geworden. Omdat ze ineens kan fietsen. Of omdat ik na jaren weer eens ging stappen met mijn vriendinnen. Of omdat we wel twee keer op vakantie gingen. Ja, dat was allemaal heel bijzonder. Bijzonder genoeg ook om van 2013 mijn jaar te maken.

Maar wat 2013 echt bijzonder maakte? Een extra gouden randje gaf? 24 Augustus! De zon schijnt, het is prachtig weer. Op deze dag stond ik vroeg op. Met de kriebels in mijn buik. Al vroeg verliet mijn vriend het huis om plaats te maken voor mijn moeder, oma, een fotograaf en kapper. Op mijn mooist vertrok ik richting een locatie in Huizen. Daar wachtte onze meest dierbare vrienden en familie met hun kinderen op ons. Nog heel even stond ik op hoogspanning te wachten tot ons nummer werd ingezet. Good riddance van Greenday schalde door de luidspeakers terwijl ik door mijn vader naar buiten werd gebracht. Buiten ja. Buiten trouwen was onze grootste wens. Daar gaven wij in een prachtige tuin elkaar het ja woord. Onze kleine meid overhandigde ons de ringen en bezegelde ons huwelijk door een klap met de hamer. Vanaf dat moment zijn wij dus getrouwd.

Er volgt een feest. Met nog meer bijzondere mensen, familie en kinderen (vijftig in totaal). Er wordt druk gepraat, gegeten en gedronken. De troubadour brengt de sfeer en de kinderen knutselen, spelen en rennen rond. Alles liep zoals we graag wilden. Ongedwongen, gezellig en in het bijzijn van onze kinderen en hun vriendjes en vriendinnetjes. De dag kwam veel en veel te snel tot zijn eind. Wat hebben we genoten. Het was fantastisch, het was prachtig, het was geweldig.

Het was behalve een heel speciaal moment wat 2013 mijn (ons) jaar maakt ook één van de mooiste momenten van mijn leven. Een moment om nooit meer te vergeten, om altijd met een bijzonder gevoel op terug te kijken. Ik trouwde met de liefde van mijn leven. Mijn maatje, mijn aller beste vriend. De papa van mijn kinderen, mijn man.

2013! Een hele fijne 2014 allemaal!

 Maai,  30 jaar en getrouwd met papa. In september 2010 werden ze trotse ouders van een prachtige kleine meid. In april 2012 kreeg zij een net zo prachtig broertje. Haar allerbeste beste vriend. Na de geboorte van haar kleinste man besloot Maai haar baan als intensive care kinderverpleegkundige op te geven en thuis te zijn bij haar kinderen. Op haar eigen blogwww.mamamaai.nl schrijft ze bijna dagelijks.