Met vijf kinderen zijn manlief en ik inmiddels experts op het gebied van peuterpuberteit. Met de ervaringen die wij opgedaan hebben met onze drie jongens en twee dames hebben we alle varianten en maten van de peuterpuberteit doorlopen. Daarentegen is de puberteit zelf een volkomen onbekend terrein. Zoonlief is bijna twaalf en de puberteit heeft zijn intrek genomen. Dat is zowel aan zijn gedrag als aan zijn lichaam te merken. En daarnaast aan zijn kleding, want alles moet bij elkaar passen. Zijn lichaam is zich aan het ontwikkelen tot een jong volwassene zoals hij dat zelf graag noemt en dat is even wennen. Met wennen bedoel ik het feit dat mijn baby groot wordt. Een duidelijk lichamelijk teken dat zoonlief in de puberteit zit is de borstontwikkeling. Ja, ook jongens kunnen in de puberteit borstontwikkeling krijgen. In deze periode bevat hun lichaam meer vrouwelijke dan mannelijke hormonen. Dit zal echter in de loop van de puberteit ook weer verdwijnen. Van de een op de andere dag viel het mij op dat zoonlief borstontwikkeling heeft. Ik stond versteld en feitelijk drong het pas op dat moment echt tot me door dat mijn kleine vent langzaam maar zeker volwassen aan het worden is. Dat besef was even slikken.

Echter, wanneer ik zoonlief met andere klasgenoten vergelijk valt het bij hem reuze mee. Enkele (voormalige) klasgenoten hebben al haargroei en daar is zoonlief voorlopig nog van vrijgesteld. Wanneer ik er even bij stilsta vraag ik me af of kinderen van nu zich sneller ontwikkelen of dat het altijd al zo is geweest. Ik sta soms versteld van meiden van 11 jaar met een heuse boezem. Was dat in mijn eigen tijd ook al zo? Ja, dat was al zo, het verschil is dat wij er als ouders nu een heel andere kijk op hebben. Met 11-12 jaar droeg ik al bh’s en menstrueerde ik, met die leeftijd was ik een volledige vrouw. Dat is met de meiden van nu niet veel anders. Maar toch beangstigt het mij want over een kleine zeven jaar beland ik met dochterlief in die periode. Daar ben ik bij lange na niet klaar voor.

Wat dat betreft is het bij jongens toch heel anders. Dat zoonlief nu in de puberteit zit baart mij geen zorgen, het is slechts even slikken dat de tijd zo snel voorbij gaat. Nu moet ik eerlijk bekennen dat zoonlief niet heftig pubert, gelukkig maar ook. Ik besef natuurlijk wel dat wij slechts in het beginfase zitten en dat er veel kan veranderen. Maar ik heb er alle vertrouwen in en wij gaan de toekomst met volle moed tegemoet.