Ik vermoed dat ik last heb van zwangerschapskilo’s. Helemaal zeker ben ik daar niet van, aangezien het al meer dan twee jaar geleden is dat ik zwanger was. Feit is wel dat ik nu meer kilo’s meedraag dan vóór mijn zwangerschappen.

Een zwangerschap geeft natuurlijk een uitermate goed excuus om niet (meer) te letten op je figuur. Je kan namelijk met grote zekerheid aannemen dat je figuur tijdens een zwangerschap het formaat zeekoe aanneemt. Dat van mij in ieder geval wel. Vlak voordat ik mijn eerste kind kreeg dacht ik dat het allemaal wel mee zou vallen en dat ik na “het werpen” best wel weer leuk uit zou deuken…. wat een illusie. Aangezien de buik tijdens een zwangerschap zo’n enorm groot gedeelte van het uitzicht bepaalt, vergeet je te letten op andere uitsteeksels. Na de baring kwam ik er dan ook opeens achter dat mijn achterwerk immense proporties had aangenomen.

Maar goed, de grote vraag is dan, waar komen die kilo’s dan vandaan? Ik kan mijn dochter moeilijk de schuld geven van 17 extra kilo’s. Het kind woog nog geen 8 pond… Gelukkig verlies je de eerste weken na de baring vanzelf nog een paar kilo’s. Dit komt hoogstwaarschijnlijk door de extreme vermoeidheid die een pasgeborene met zich meebrengt. Ze zeggen ook wel eens dat je kilo’s verliest door het geven van borstvoeding. Daar had ik dan weer geen last van. Ik kreeg er schreeuwende honger van. Uiteindelijk zat ik na een maand of 3 met een overschot van ongeveer 10 kilo, waarvan er 5 op mijn buik waren gesitueerd en de andere 5 op mijn kont.

Gelukkig werd ik vrij snel weer zwanger en kon ik mijn 6 weken oude embryo van pak hem beet 2 gram moeiteloos de schuld geven van mijn “pas op, zwenkt uit” kont en mijn niet geheel plat te noemen buik. Mijn embryo heeft me teruggepakt voor dat geintje en bezorgde me prompt verschrikkelijke ochtendmisselijkheid. Waar ik dan weer 5 kilo van afviel…

Na het werpen van mijn zoon kwam de wonderlijke ontdekking dat ik na mijn tweede zwangerschap een stuk minder woog dan daarvoor! Maar uiteraard kreeg ik ook nu een niet te versmaden trek in allerlei overheerlijke zaken die niet in het boek van Sonja Bakker staan. En dus kwamen die kilo’s er alsnog aan.

Waarschijnlijk kan ik dus niet spreken van zwangerschapskilo’s. Aan de andere kant verloor ik volgens mijn oma ook op mijn twaalfde pas mijn babyvet. Dus ik heb bedacht dat ik het nog een jaar of 8 zwangerschapskilo’s zal noemen, daarna zal ik eerlijk moeten zijn en toe moeten geven: ieder pondje gaat door het mondje…..